کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟

کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟

ارز های دیجیتال، ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای رمزپایه، رمز ارز، رمزینه پول، ارز رمزدار و…. بلاخره کدام یک؟ آیا تمام این اسامی با هم یکسانند و معادل یکسانی دارند؟ شاید در گوشه و کنار بسیاری از مقالات نام کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) را شنیده باشید و علاقه پیدا کرده باشید که بدانید این کلمه به چه معناست و چه کاربردی دارد. تا پایان این مقاله با ما همراه باشید تا معنی آن را برای شما توضیح دهیم.

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) چیست؟

کریپتوکارنسی از دو کلمه کریپتو (crypto) و کارنسی (currency) تشکیل شده که کریپتو (crypto) به معنی رمزنگاری و کارنسی (currency) نیز به معنی ارز می باشد، کریپتوکارنسی در زبان انگلیسی به معنی ارز دیجیتال است. بنابراین اگر در جایی با این کلمه مواجه شدید به معنی ارزهای دیجیتال می باشد.

کریپتوکارنسی در زبان فارسی و در بین مقالات فارسی مربوط به ارزهای دیجیتال جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. به این دلیل که مبحث ارزهای دیجیتال یک علم جدید به حساب می آید هنوز بسیاری از کارشناسان ایرانی در این حوزه به جای به کار بردن لغت فارسی از لغات انگلیسی استفاده می کنند. اما بهتر بود که اگر فرهنگستان ایران لغت های فارسی حوزه ارزهای دیجیتال را می ساخت و با معادل انگلیسی آن جایگزین می کرد که امیدواریم در آینده ای نزدیک این کار انجام شود.

تاریخچه ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال پیشینه ای بسیار قدیمی و سابقه ای بیشتر از کریپتوکارنسی ها نیز دارند. اگر بخواهیم بین این دو رابطه ای برقرار کنیم به این صورت است که هر کریپتوکارنسی یک نوع ارز دیجیتال است اما هر ارز دییجیتالی، کریپتوکارنسی نیست. بنابراین کریپتوکارنسی ها زیرمجموعه ای از مفهوم ارز دییجیتال می باشند اما به این نکته توجه کنید که ارز دیجیتال تنها محدود به این کریپتوکرنسی ها و ارزهای مجازی نمی شود.

ریشه ارز دیجیتال به دهه ۱۹۹۰ بازمیگردد که اولین بار به عنوان طلای الکترونیکی مطرح شد اما به دلیل متمرکز بودن این ارزهای دیجیتال، بساری مناسب برای پولشویی فراهم شد که به دنبال آن دولت امریکا این سرویس را تعطیل کرد. در سال ۲۰۰۹ و با معرفی بیت کوین، علاقه مردم نسبت به ارز دیجیتال بیشتر و بیشتر شد و بیت کوین به بزرگترین ارز دیجیتال رمزنگاری شده تبدیل شد.

دارایی‌های دیجیتال،کریپتوکارنسی و توکن‌ها

مکان شما: خانه 1 / وبلاگ ققنوس 2 / محصولات 3 / بازار غیر متمرکز 4 / دارایی‌های دیجیتال،کریپتوکارنسی و توکن‌ها.

همانطور که صنعت بلاک‌چین به رشد خود ادامه می‌دهد، تنوع دارایی‌های دیجیتال هم مطابق با نیازهای چند وجهی مشارکت کنندگان در اکوسیستم گسترش پیدا می‌کنند.

دارایی‌ دیجیتال،کریپتوکارنسی و توکن‌ها

ممکن است برای بعضی از شما که به تازگی مطالعه مفاهیم و ادبیات بلاکچین را آغاز کرده‌اید، بعضی مفاهیم این حوزه معانی مشابه یا حتی یکسانی داشته باشند. حتی در بعضی اخبار و منابع نوشتاری و گفتاری ممکن است مشاهده کنیم که برخی از این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگرچه نمی‌شود منکر هم خانواده بودن و تداخل‌های مفهومی بعضی از این مفاهیم و واژه‌ها شد، اما تفاوت‌های عمده‌ای هم میان این‌ها وجود دارد کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ که توجه به آن‌ها در شناخت دقیق‌تر دنیای بلاکچین لازم و ضروری است. در این مقاله کارکردها و مفاهیم سه واژه پرکاربرد در ادبیات بلاکچین یعنی دارایی دیجیتال ،رمز ارز و توکن را برای نمونه و به عنوان یک مثلث مفهومی مرور کرده‌ایم.

دارایی دیجیتال چیست؟

دارایی دیجیتال یک دارایی غیر مشهود است که در قالب دیجیتال ایجاد، معامله و ذخیره می‌شود. در زمینه بلاک چین، دارایی‌های دیجیتال شامل رمزارزها و توکن‌ها هستند. اما بزرگترین تفاوت بین رمز ارزها و توکن ها هم این است که ارزهای رمزپایه دارای بلاک‌چین‌های خاص خود هستند، در حالی که توکن های رمزنگاری بر روی یک بلاک چین موجود ساخته می‌شوند.

در واقع رمزارزها و توکن‌ها زیرمجموعه‌های منحصربه‌فردی از دارایی‌ دیجیتال هستند که از رمزنگاری استفاده می‌کنند، یک تکنیک رمزگذاری پیشرفته که با از بین بردن احتمال جعل یا هزینه مضاعف، صحت دارایی‌های رمزنگاری را تضمین می‌کند. تفاوت کلیدی بین این دو دسته از دارایی‌های دیجیتال این است که رمز ارزها اصطلاحاً «دارایی بومی» یک بلاک چین هستند. در حالی که توکن ها به عنوان بخشی از یک پلتفرم ایجاد می‌شوند که بر روی یک بلاک چین موجود ساخته شده است.

رمزارز چیست؟

رمزارز از جمله دارایی‌های یک شبکه بلاک چین است که می‌تواند معامله شود، یا به عنوان وسیله مبادله و در نهایت به عنوان ذخیره ارزش مورد استفاده قرار گیرد. یک رمز ارز مستقیماً توسط پروتکل بلاک چینی که روی آن اجرا می‌شود صادر می‌شود. به همین دلیل است که اغلب به عنوان ارز اصلی بلاک چین شناخته می‌شود. در بسیاری از موارد، رمزارزها نه تنها برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه، بلکه برای تشویق کاربران به حفظ امنیت شبکه ارز دیجیتال نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

رمز ارزها معمولاً چنین ویژگی‌هایی را از خود نشان می‌دهند:

• غیرمتمرکز هستند، یا حداقل به یک مرجع صادرکننده مرکزی اتکا ندارند.
• حتماً مبتنی بر یک بلاک چین یا دیگر فناوری‌های دفتر کل توزیع کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ شده (DLT) هستند که به کاربران اجازه می‌دهد قوانین سیستم را به صورت خودکار اجرا کنند.
• از رمزنگاری برای ایمن سازی ساختار و سیستم شبکه زیربنایی استفاده می‌کنند.

توکن چیست؟

توکن‌ها بسیار شبیه به رمزارزها عمل می‌کنند، به این معنا که آن‌ها نوعی ارز هستند که در یک بلاک چین وجود دارند و می‌توانند از یک حساب به حساب دیگر منتقل شوند. با این حال، برخلاف ارزهای دیجیتال، رفتار آن‌ها در خود نرم‌افزار بلاک چین تعبیه نشده است. در عوض، رفتار آن‌ها با پیاده سازی در قراردادهای هوشمند شکل می‌گیرد. این قراردادهای هوشمند واحدهای توکن منتقل شده بین حساب‌ها را محاسبه می‌کند.

توکن‌ها در حقیقت واحدهای ارزشی هستند که سازمان‌ها یا پروژه‌های مبتنی بر بلاک چین در شبکه‌های بلاک چین موجود توسعه می‌دهند. با وجود این که توکن ها سازگاری عمیقی با ارزهای رمزنگاری شده آن شبکه دارند، اما در واقع در دسته کاملاً متفاوتی از مفهوم دارایی دیجیتال قرار می‌گیرند.

تفاوت‌ها از کجا می‌آیند؟

همانطور که قبلاً اشاره شد، رمزارزها از جمله دارایی‌های اصلی یک پروتکل بلاک چین خاص هستند، در حالی که توکن ها توسط پلتفرم‌هایی ایجاد می‌شوند که بر روی آن بلاک چین ها ساخته می‌شوند. به عنوان مثال، توکن بومی بلاک چین اتریوم اتر (ETH) است، با این حال توکن های مختلف دیگری نیز وجود دارند که از بلاک چین اتریوم نیز استفاده می‌کنند.

در نهایت باز هم ممکن است از دیدگاه کاربران چنین مفاهیمی تا اندازه زیادی یکسان به نظر برسد، اما در حقیقت، ویژگی‌های فنی هر یک از این‌ها است که تفاوت‌های میان این مفاهیم را معنی می‌کنند.

در پایان باید اشاره کرد؛ همانطور که صنعت بلاک چین به رشد خود ادامه می‌دهد، تنوع در دارایی دیجیتال هم مطابق با نیازهای چند وجهی مشارکت کنندگان در اکوسیستم، از شرکای سازمانی گرفته تا کاربران فردی هم گسترش پیدا می‌کنند. در هر حال با توجه به اینکه ایجاد دارایی‌های جدید در دنیای دیجیتال نسبت به کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ قلمرو فیزیکی محدودتر است، انتظار می‌رود این دارایی‌های دیجیتالی نحوه عملکرد، تعامل و تولید ارزش صنایع بی‌شماری را بهبود ببخشد و در نتیجه مجموعه وسیعی از امکانات اجتماعی و اقتصادی جدید را ممکن ‌سازد.

معادل فارسی کریپتوکارنسی چیست ؟

همانگونه که می دانید نام های فراوانی برای کریپتوکارنسی ها وجود دارد مانند ارز دیجیتال ، ارزهای رمز پایه ، ارز رمزنگاری شده ، رمزینه پول ، رمز ارز ، پول رمزی، ارز رمز دار و… . آیا این نام‌ها باهم برابر هستند و معنای آن‌ها یکسان است ؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال ، ما در این مقاله تصمیم داریم که این اسامی مختلف را مورد بررسی قرار دهیم . با ما همراه باشید .

در صورت فعالیت در سایت های گوناگون و فضاهای اجتماعی که با دنیای بلاکچین مرتبط است ، به احتمال زیاد این نام ها را مشاهده کرده‌اید و در برخی مواقع این نام های گوناگون موجب گردیده که دچار سردرگمی شوید . هر وبسایت یا شبکه اجتماعی هرگونه که خودش درست تشخیص داده این نام ها را به فارسی برگردانده و مورد استفاده قرار داده ، اما در اینجا ما قصد داریم به بررسی ریشه‌ی این کلمه بپردازیم .

کریپتوکارنسی cryptocurrency

کریپتوکارنسی تشکیل شده از دو کلمه کریپتو (crypto) و کارنسی (currency) می باشد که کریپتو (crypto) یعنی رمزنگاری و کارنسی (currency) یعنی ارز . پس می توان گفت معادل لغوی فارسی که می توان برای آن در نظر گرفت ارز رمزنگاری شده می باشد . ولی چون این اسم طولانی است و همچنین دیجیتالی نیز می باشد ، عده‌ای به آن ارز دیجیتال می گویند . اما به طور مختصر باید گفت که این نام درست نیست .

نگاهی به تاریخچه‌ی ارز دیجیتال

سابقه و پیشینه‌ای که ارزهای دیجیتال دارند بسیار قدیمی‌تر از کریپتوکارنسی‌ها است . می توان گفت که هر کریپتوکارنسی یک نوع ارز دیجیتال است اما هر ارز دیجیتال ، کریپتوکارنسی محسوب نمی شود ، پس ارزهای مجازی و کریپتوکارنسی ها زیر مجموعه ای از مفهوم ارز دیجیتال به شمار می روند . اما این را بدانید که ارز دیجیتال فقط به این ارزهای مجازی و کریپتوکارنسی ها محدود نمی‌شود . سابقه‌ی پیدایش ارز دیجیتال در دهه ۱۹۹۰ است که برای نخستین بار با عنوان طلای الکترونیکی با پشتوانه‌ی طلا معرفی شد ، اما چون این ارزهای دیجیتال متمرکز هستند موجب شد که فضایی برای پولشویی ایجاد شود و دولت آمریکا اقدام به تعطیل کردن این سرویس نماید . زمانی که بیت کوین در سال ۲۰۰۹ مطرح شد ، تمایل افراد به ارزهای دیجیتال و به کارگیری آنها زیاد شد و موجب گردید که بیت کوین تبدیل به بزرگترین و معتبرترین ارز دیجیتال شود .

بعضی از خبرگذاران و افرادی که در حیطه‌ی بلاک‌ چین فعالیت دارند ، کلماتی را به کار گرفته‌اند که بتوانند معنی کریپتوکارنسی را به زبان فارسی بازگردانی نمایند ، همه‌ی کلمات ارز دیجیتال ، ارز رمز پایه ، ارزهای رمزنگاری شده ، رمز ارز، رمزینه پول ، پول رمزی ، ارز رمز دار و… اسم هایی به شمار می روند که برای معادل فارسی کریپتوکارنسی ها در نظر گرفته شده است . ولی تا وقتی که فرهنگستان زبان و ادب فارسی اقدام به انتخاب معادل فارسی برای این واژه‌ی انگلیسی نکند و کاربران هم یک واژه برای آن انتخاب کنند و همگی آن را به کار گیرند ، شما هر کدام از این واژه ها را کریپتوکارنسی در نظر بگیرید ، اگرچه همانگونه که گفته شد این کلمات دارای معانی مشابه نیستند و ممکن است بر‌ معنای واژه تاثیرگذار باشد و برگردان فارسی آن درست نباشد .

کریپتوکارنسی یا رمزارز چیست؟

کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا رمزارز است که برای کار به عنوان یک واسطه ی اکسچنج طراحی شده است. از کریپتوکارنسی برای ایمن سازی و تأیید معاملات و همچنین کنترل ایجاد واحدهای جدید رمزارزهای خاص استفاده می شود. در اصل ، کریپتوکارنسی ها ورودی های محدودی در یک پایگاه داده هستند که هیچ کسی نمی تواند آنها را تغییر دهد مگر اینکه شرایط خاصی برآورده شود.

تاریخچه

تلاش های بسیاری برای ایجاد ارز دیجیتالی در طول توسعه ی فناوری دهه ی ۹۰ صورت گرفته است که سیستم هایی مانند فلوز Flooz ، بینز Beenz و دیجی کشDigiCash در بازار ظاهر شدند اما به ناچار شکست خوردند . دلایل مختلف زیادی برای عدم موفقیت آنها وجود دارد ، از جمله کلاهبرداری ، مشکلات مالی و حتی اختلافات بین کارمندان شرکت ها و کارفرمایان آنها.

قابل توجه است که همه ی این سیستم ها از یک رویکرد شخص ثالث مورد اعتماد استفاده می کردند ، به این معنی که شرکت های پشت سر آنها معاملات را تأیید و تسهیل می کردند. با توجه به عدم موفقیت این شرکت ها ، کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ ایجاد یک سیستم نقدی دیجیتال برای مدتی طولانی به عنوان یک هدف تحقق نیافته دیده می شد.

سپس ، در اوایل سال ۲۰۰۹ ، یک برنامه نویس ناشناس یا گروهی از برنامه نویسان تحت نام مستعار Satoshi Nakamoto بیت کوین Bitcoin را معرفی کردند. ساتوشی آن را به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی “همتا به همتا” توصیف کرد. این مفهوم شباهت زیادی به شبکه های همتا به همتا برای اشتراک گذاری فایل دارد.

یکی از مهمترین مشکلاتی که هر شبکه ی پرداخت باید آن را برطرف کند ، هزینه های مضاعف است. این یک روش کلاهبرداری برای پرداخت مضاعف برای یک مقدار است . راه حل سنتی ، یک شخص ثالث قابل اعتماد – سرور مرکزی – بود که سوابق موجودی ها و معاملات را حفظ می کرد. با این حال ، این روش همیشه مستلزم اقتدار اساسی در کنترل بودجه ی شما شامل تمام اطلاعات شخصی شما است.

در یک شبکه ی غیرمتمرکز مانند بیت کوین Bitcoin ، هر یک از شرکت کنندگان باید این کار را انجام دهند. این کار از طریق بلاکچین Blockchain انجام می شود – دفتر کل عمومی همه معامله هایی که تاکنون در شبکه اتفاق افتاده است ، در دسترس همگان است. بنابراین ، همه ی افراد در شبکه می توانند میزان تعادل هر حساب را مشاهده کنند.

هر معامله پرونده ای است که از کلیدهای عمومی فرستنده و گیرنده (آدرس های کیف پول) و میزان کوین های منتقل شده تشکیل شده است. همچنین معامله باید با کلید خصوصی توسط فرستنده خاتمه یابد . همه ی اینها فقط رمزنگاری ابتدایی است. سرانجام ، معامله در شبکه پخش می شود ، اما ابتدا باید تأیید شود.

در یک شبکه ی کریپتوکارنسی ، فقط ماینر ها می توانند معاملات را با حل یک پازل رمزنگاری تأیید کنند. آنها معاملات را دریافت می کنند ، آنها را به عنوان تایید و به طور قانونی علامت گذاری می کنند و در شبکه پخش می کنند. پس از آن ، هر گره از شبکه آن را به پایگاه داده ی خود اضافه می کند. پس از تأیید ، معامله بلافاصله غیرقابل برگشت و تغییر ناپذیر می شود و یک ماینر، پاداشی ، به علاوه ی هزینه های معامله را دریافت می کند.

در اصل ، هر شبکه ی کریپتوکارنسی مبتنی بر توافق مطلق کلیه ی شرکت کنندگان درمورد قانونی بودن ترازها و معاملات است. اگر گره های شبکه بر روی یک تعادل واحد اختلاف نظر دارند ، اساساً سیستم خراب می شود. با این حال ، بسیاری از قوانین از پیش ساخته شده و برنامه ریزی شده در شبکه وجود دارد که از وقوع این امر جلوگیری می کند.

کریپتوکارنسی ها در مواقع بسیاری فرا خوانده می شوند زیرا فرایند حفظ جمعی با رمزنگاری قوی تضمین می شود. این ، در کنار عوامل ذکر شده ، باعث می شود اشخاص ثالث و معتمد به عنوان یک مفهوم کاملاً زائد شناخته شوند.

با کریپتوکارنسی چه کاری هایی می توان انجام داد

خرید کالا با رمزارزها

در گذشته ، تلاش برای یافتن تاجری که کریپتوکارنسی را بپذیرد ، اگر غیرممکن نبود ، بسیار دشوار بود. اما این روزها وضعیت کاملاً متفاوت است.

بازرگانان زیادی وجود دارند – که چه بصورت آنلاین و چه آفلاین – بیت کوین Bitcoin را به عنوان نوعی پرداخت قبول می کنند. از خرده فروشان انبوه آنلاین مانند Overstock و Newegg گرفته تا مغازه های کوچک محلی ، بارها و رستوران ها را پوشش می دهند . بیت کوین Bitcoin می تواند برای پرداخت هزینه ی هتل ها ، پروازها ، خرید جواهرات ، برنامه ها ، قطعات رایانه و حتی مدرک دانشگاهی مورد استفاده قرار گیرد.

ارزهای دیجیتالی دیگری مانند لایت کوین Litecoin ، ریپل Ripple ، اتریوم Ethereum و غیره هنوز به اندازه ی گسترده ای پذیرفته نشده اند. اگرچه با اقدام اپل که حداقل ۱۰ کریپتوکارنسی مختلف را به عنوان روشی مناسب برای پرداخت در فروشگاه App مجاز کرده است ، شرایط در حال تغییر و رو به بهبودی است.

البته کاربران رمزارز ها به غیر از بیت کوین Bitcoin همیشه می توانند کوین های خود را برای BTC ها اکسچنج کنند. علاوه بر این ، وب سایت های فروش کارت هدیه مانند Gift Off وجود دارند که حدود ۲۰ کریپتوکارنسی مختلف را می پذیرند. از طریق کارت های هدیه ، شما اساساً می توانید هر چیزی را با کریپتوکارنسی خریداری کنید.

و در نهایت ، بازارهایی مانند Bitify و OpenBazaar وجود دارند که فقط رمزارزها را قبول می کنند.

سرمایه گذاری در رمزارزها

بسیاری از مردم بر این باورند که کریپتوکارنسی ها بهترین فرصت سرمایه گذاری در حال حاضر هستند. در واقع ، بسیاری از داستان ها در مورد اینکه مردم از طریق سرمایه گذاری های بیت کوین Bitcoin خود میلیونر شده اند ، وجود دارد . بیت کوین Bitcoin شناخته شده ترین ارز دیجیتال تا به امروز است و در همین سال گذشته یک بیت کوین BTC 800 دلار ارزش داشته است. در نوامبر ۲۰۱۷ ، قیمت یک بیت کوین Bitcoin از ۷۰۰۰ دلار هم فراتر رفت.

اتریوم Ethereum ، شاید دومین کریپتوکارنسی با ارزش ، سریعترین پیشرفتی را که ارز دیجیتالی تاکنون داشته است ، ثبت کرده . از ماه می ۲۰۱۶ ، ارزش آن حداقل ۲۷۰۰ درصد افزایش یافته است. وقتی ارزرمز ها با هم ترکیب شدند ، مارکت کپ آنها از اواسط سال ۲۰۱۳ بیش از ۱۰،۰۰۰ درصد افزایش یافت.

با این وجود شایان ذکر است که کریپتوکارنسی ها سرمایه گذاری های پرخطری هستند. ارزش بازار آنها مانند سایر دارایی ها در نوسان است. علاوه بر این ، تا حدودی قانونگذاری نشده اند ، همیشه این خطر وجود دارد که آنها در برخی از حوزه های قضایی غیرقانونی شوند و هرگونه اکسچنج کریپتوکارنسی به طور بالقوه می تواند هک شود.

اگر تصمیم به سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی را دارید ، بدیهی است که بیت کوین Bitcoin هنوز یکی از برجسته ترین آنها است. با این حال ، در سال ۲۰۱۷ سهم کاملاً چشمگیر آن در بازار کریپتو از ۹۰ درصد به ۴۰ درصد کاهش یافته است. در حال حاضر گزینه های بسیاری در دسترس هستند که برخی از کوین ها با محوریت حفظ حریم خصوصی ، برخی دیگر نسبت به بیت کوین Bitcoin کمتر باز و غیرمتمرکز هستند و برخی دیگر فقط کپی آنرا انجام می دهند.

در حالی که خرید بیت کوین Bitcoin بسیار آسان است – اکسچنج های بیشماری وجود دارد که تجارت بیتکوین BTC را انجام می دهد – سایر رمزارز ها نیز به راحتی قابل دستیابی نیستند. اگرچه ، با اکسچنج های عمده ای مانند Kraken ، BitFinex ، BitStamp و بسیاری دیگر ، که شروع به فروش لایت کوین Litecoin ، اتریوم Ethereum ، مونرو Monero ، ریپل Ripple و غیره می کنند. چند روش متفاوت دیگر برای کوین نیز وجود دارد ، به عنوان مثال ، می توانید به صورت حضوری با فروشنده معامله کنید یا از دستگاه خودپرداز بیت کوین Bitcoin استفاده کنید.

پس از خرید رمزارز خود ، به راهی برای ذخیره ی آن نیاز دارید. همه صرافی ها خدمات کیف پول ارائه می دهند. اما ، اگرچه به نظر می رسد مناسب باشد ، بهتر است دارایی خود را در یک کیف پول آفلاین در هارد دیسک خود ذخیره کنید یا حتی در یک کیف پول سخت افزاری سرمایه گذاری کنید. این مطمئن ترین روش برای ذخیره ی کوین های شماست و کنترل کامل بر دارایی هایتان را به شما می دهد.

مانند هر سرمایه گذاری دیگری ، باید به ارزش بازار رمزارز ها و هرگونه اخبار مربوط به آنها نیز توجه جدی داشته باشید. Coinmarketcap یک راه حل تک مرحله ای و آسان برای ردیابی قیمت ، حجم ، گردش موجودی و مارکت کپ اکثر رمزارز های موجود است.

بسته به حوزه ی قضایی که شما در آن زندگی می کنید ، پس از اینکه سود یا ضرری را در نتیجه ی سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی ها دریافت کردید ، ممکن است لازم باشد آن را در گزارش مالیاتی خود وارد کنید . قوانین مالیاتی در خصوص کریپتوکارنسی ها در کشورهای مختلف متفاوت است . در ایالات متحده ، سرویس درآمد داخلی حكمی صادر کرد كه بیت کوین Bitcoin و سایر ارزهای دیجیتالی به عنوان دارایی ، و نه ارز مالیات تعیین می شود. برای سرمایه گذاران ، این بدان معنی است که بر اساس سود و زیان بلند مدت حساب شده در معاملات رمزارز با نرخ سود قابل قبول هر سرمایه گذار که حداکثر ۱۵ درصد است ، مالیات تعیین می شود .

استخراج ارز دیجیتال

ماینر ها مهمترین بخش هر شبکه ی کریپتوکارنسی هستند و تقریباً مانند تجارت ، ماینینگ هم یک سرمایه گذاری است. در اصل ، ماینرها خدمات حسابداری برای جوامع مربوطه را ارائه می دهند. آنها از قدرت محاسباتی خود برای حل معماهای پیچیده ی کریپتوکارنسی استفاده می کنند ، که برای تأیید معامله و ثبت آن در دفترچه ی عمومی توزیع شده به نام بلاکچین Blockchain ضروری است.

یکی از نکات جالب در زمینه ی ماینینگ این است که مشکل پازل ها به طور مداوم در حال افزایش است ، و با تعداد افرادی که در حال تلاش برای حل آن هستند مرتبط است . بنابراین ، هرچه یک کریپتوکارنسی خاص محبوبیت بیشتری پیدا کند ، مردم بیشتری سعی در ماینینگ آن می کنند ، و در نتیجه روند کار دشوارتر می شود.

بسیاری از مردم با ماینینگ بیت کوین Bitcoin سرمایه کسب کرده اند. در گذشته ، می توانستید فقط با رایانه یا حتی یک لپ تاپ به اندازه کافی قدرتمند از ماینینگ سود خوبی کسب کنید. این روزها ، ماینینگ بیت کوین Bitcoin فقط زمانی می تواند سودآور باشد که شما مایل به سرمایه گذاری بر یک سخت افزار ماینینگ در مقیاس صنعتی باشید . البته این باعث می شود قبض های برق عظیمی فرای قیمت تمام تجهیزات لازم ایجاد شود.

در حال حاضر ، گفته می شود لایت کوین ها Litecoins ، دوج کوین هاDogecoins و فدرکوین هاFeathercoins برای مبتدیان از نظرمقرون به صرفه بودن هزینه ، بهترین رمزارزها هستند. به عنوان مثال ، با ارزش فعلی لایت کوین Litecoin ، شما ممکن است با استفاده از یک سخت افزار معمولی ، از ۵۰ سنت تا ۱۰ دلار در روز درآمد کسب کنید.

اما ماینر ها چگونه سود می کنند؟ هرچه قدرت محاسباتی بیشتری برای جمع آوری آنها داشته باشند ، شانس بیشتری برای حل معماهای رمزنگاری دارند. هنگامی که یک ماینر موفق به حل پازل شود ، پاداش و همچنین هزینه ی معامله را دریافت می کند.

هرچه یک کریپتوکارنسی توجه بیشتری را به خود جلب کند ، ماینینگ سخت تر می شود و میزان کوین های دریافت شده به عنوان پاداش کاهش می یابد. به عنوان مثال ، هنگامی که بیت کوین Bitcoin برای اولین بار ایجاد شد ، پاداش برای ماینینگ موفقیت آمیز ۵۰ بیت کوین BTC بود. اکنون ، پاداش ۱۲٫۵ بیت کوین Bitcoin است. این اتفاق به این دلیل افتاد که شبکه ی بیت کوین Bitcoin به گونه ای طراحی شده است که در کل فقط ۲۱ میلیون کوین در گردش وجود داشته باشد.

از نوامبر ۲۰۱۷ ، تقریبا ۱۷ میلیون بیت کوین Bitcoin ماین و توزیع شده است. با این حال ، با توجه به اینکه پاداش ها کوچکتر و کوچکتر می شوند ، هر بیت کوین Bitcoin ماین شده با ارزش تر می شود.

همه ی این عوامل باعث می شوند که ماینینگ کریپتوکارنسی ها به عنوان یک رقابت تسلیحاتی بسیار شدید صورت گیرد که به گیرنده های اولیه پاداش می دهد. با این حال ، بسته به جایی که شما در آن زندگی می کنید ، سود حاصل از ماینینگ می تواند منوط به قانونگذاری مالیات و انتقال پول باشد. در ایالات متحده ی امریکا ، FinCEN راهنمایی صادر کرده است که براساس آن ، ماینینگ رمزارز ها و اکسچنج آنها برای ارزهای مسطح ممکن است انتقال پول در نظر گرفته شود. این بدان معناست که ممکن است ماینرهایی که با این نوع فعالیت ها سروکار دارند نیاز به رعایت قوانین و مقررات ویژه ای خواهند داشت .

پذیرش رمزارزها به عنوان ابزار پرداخت

اگر دارای یک شغل هستید و اگر به دنبال مشتریان جدید بالقوه هستید ، پذیرش کریپتوکارنسی ها به عنوان نوعی روش پرداخت ممکن است راه حلی برای شما باشد. علاقه به رمزارز ها تاکنون به این شدت نبوده است و همچنان افزایش می یابد. در کنار افزایش علاقه ، تعداد دستگاه های خودپرداز کریپتو ATP واقع در سراسر جهان نیز افزایش می یابد. ATM رادار کوین در حال حاضر تقریباً ۱۸۰۰ دستگاه خودپرداز را در ۵۸ کشور جهان ایجاد کرده است.

اول از همه ، شما باید به مشتریان خود اطلاع دهید که تجارت شما کوین های کریپتو را می پذیرد. به سادگی با قرار دادن یک علامت کنار صندوق پول می توانید این کار را انجام دهید . پرداخت ها سپس با استفاده از پایانه های سخت افزاری ، نرم افزارهای صفحه لمسی یا آدرس کیف پول ساده از طریق کدهای QR قابل پذیرش هستند.

خدمات مختلف زیادی وجود دارد که شما می توانید از آنها استفاده کنید تا بتوانید پذیرش پرداخت های کریپتوکارنسی را ایجاد کنید. به عنوان مثال ، CoinPayments در حال کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ حاضر بیش از ۷۵ ارز دیجیتال مختلف را می پذیرد و در هر تراکنش فقط ۰٫۵ درصد کمیسیون دریافت می کند. سایر سرویس های محبوب شامل Cryptonator ، CoinGate و BitPay هستند که اخرین مورد تنها بیت کوین Bitcoin را می پذیرد.

در ایالات متحده ی امریکا ، بیت کوین Bitcoin و سایر ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک ارز مجازی قابل تبدیل به رسمیت شناخته شده اند ، به این معنی که پذیرش آنها به عنوان یک نوع پرداخت دقیقاً مشابه با پذیرش نقدی ، طلا یا کارت های هدیه است.

برای اهداف مالیاتی ، مشاغل مستقر در ایالات متحده ی امریکا که کریپتوکارنسی ها را قبول می کنند ، نیاز به ثبت مرجع فروش ، مبلغ دریافتی به ارز خاص و تاریخ معامله دارند. در صورت قابل پرداخت بودن مالیات بر فروش ، مبلغ پرداختی براساس میانگین نرخ ارز در زمان فروش محاسبه می شود.

قانونی بودن کریپتوکارنسی ها

با افزایش روزافزون رمزارز ها ، آژانس های اجرای قانون ، مقامات مالیاتی و قانونگذارها در سراسر جهان سعی در درک مفهوم کوین های رمزپایه دارند و اینکه دقیقاً در آئین نامه های موجود و چارچوب های قانونی چه جایگاهی دارند .

با معرفی بیت کوین Bitcoin ، اولین کریپتوکارنسی ، پارادایم کاملاً جدیدی ایجاد شد. ارزهای دیجیتالی متمرکز و غیرمتمرکز که به هیچ شکل فیزیکی وجود ندارند و توسط هیچ موجودیت فردی کنترل نمی شوند ، همیشه به نظر می رسید که باعث ایجاد یک آشفتگی در بین قانونگذار ها شوند.

نگرانی های بسیاری در مورد ماهیت غیر متمرکز کریپتوکارنسی ها و قابلیت استفاده از آنها تقریباً به طور کاملا ناشناس وجود داشته است . مقامات سراسر جهان نگران جذب رمزارزها توسط معامله گران کالاها و خدمات غیرقانونی هستند. علاوه بر این ، آنها نگران استفاده ی آنها در طرح های پولشویی و فرار مالیاتی هستند.

از نوامبر ۲۰۱۷ ، بیت کوین Bitcoin و سایر ارزهای دیجیتال فقط در بنگلادش ، بولیوی ، اکوادور ، قرقیزستان و ویتنام غیرقانونی هستند و چین و روسیه در آستانه ی ممنوعیت آنها قرار دارند. با این حال ، سایر حوزه های قضایی استفاده از کریپتوکارنسی ها را غیرقانونی نمی دانند ، اما قوانین و مقررات بسته به هر کشور متفاوت است.

بازار کریپتو کارنسی(ارز دیجیتال) چیست و چگونه از آن درآمدزایی کنیم؟

بازار کریپتو کارنسی(ارز دیجیتال) چیست و چگونه از آن درآمدزایی کنیم؟

در این مقاله به بررسی بازار کریپتوکارنسی یا همون ارزهای دیجیتال می پردازیم و انواع روش های درآمدی از طریق ارزهای دیجیتال را بررسی می کنیم اما قبل از اینکه مبحث اصلی را شروع کنیم لازم است که چند واژه و اصطلاح را با هم دیگه بررسی کنیم:

بلاک چین چیست؟

بلاکچین تکنولوژی جدیدی که از آن به عنوان انقلاب چهارم صنعتی یاد می‌شود. در بلاک چین برخلاف ویژگی که اکثر سایت ها و اپلیکیشن ها و شبکه ها دارند و رویکرد آنها به صورت متمرکز است در این تکنولوژی به صورت غیرمتمرکز عمل می‌شود یعنی اینکه داده ها و اطلاعات در هیچ سرور مرکزی ذخیره‌سازی نمی شوند و به صورت غیرمتمرکز توسط افراد که به آنها نود می گویند ثبت و نگهداری می‌شود

خاصیت دیگری که تکنولوژی بلاک چین دارد این است که اطلاعات را رمزنگاری می‌کند و در قالب بلاک های آنها را ذخیره‌سازی می‌کند به این صورت که داده ها و اطلاعات در قالب حجم های معین ذخیره سازی می شوند

مثلاً اگر سایز هر بلاک یک بلاک چین یک مگابایت باشد یعنی اینکه داده ها به صورت یک مگابایتی ذخیره‌سازی می‌شوند و این بلاک ها پشت سر همدیگر قرار می‌گیرند و به صورت هش یا رمزنگاری شده هستند

بلاک ها پشت سر هم دیگر به صورت زنجیره ای از بلاک ها تشکیل می شوند و داده‌ها و اطلاعات در داخل هر کدام از آنها ذخیره و نگهداری می‌شود

اگر یکی از بلاک ها دچار دستکاری شود تمام بلاک های بعد از آن نا معتبر خواهند بود. پس می‌توان گفت که در بلاکچین دستکاری داده ها و اطلاعات عملا امکان‌پذیر نیست و به قدرت محاسباتی بسیار زیادی نیاز دارد تا تمام بلاک ها را تغییر دهد

برای اطلاعات بیشتر در مورد تکنولوژی بلاک چین و کاربردهای آن کافی است روی تصویر زیر کلیک کنید.

کریپتوکارنسی یا ارز دیجیتال یا رمزارز

اگر ما تکنولوژی بلاک چین را به یک سیستم عامل تشبیه کنیم هر کدام از ارزهای دیجیتال تنها یکی از برنامه‌ ها یا اپلیکیشن های این سیستم عامل هستند

هر کدام از ارزهای دیجیتال برای یک کاری راه‌اندازی شده اند. مثلا برخی از آنها برای تبادلات مالی ایجاد شده اند یا برخی در زمینه هوش مصنوعی یا برخی دیگر در زمینه واقعیت افزوده و…

هر کدام از آنها کارایی و قابلیت های خاص خودشان را دارند و این دقیقا مثل نرم افزارها یا اپلیکیشن ها است که هر کدام دارای ویژگی ها و کارایی های خاص خودشان هستند

اما خیلی از آنها صرفاً با ترفند کلاهبرداری کردن از مردم ایجاد شده‌اند و هیچ کارایی ندارند و ارزشی پیدا نخواهد کرد. بنابراین لازم است که این نوع ارز های دیجیتالی که کلاهبرداری هستند و زمینه‌هایی که می‌توانند از طریق آنها کلاهبرداری کنند را شناسایی کنیم

برای آشنایی بیشتر با انواع روش هایی که از طریق آن ها می توانند به اسم ارزهای دیجیتال از شما کلاه برداری کنند می توانید روی تصویر زیر کلیک کنید.

ماینینگ یا استخراج

برخی از ارزهای دیجیتال خاصیت ماینینگ یا استخراج دارند دقیقا مثل طلا که از معادن طلا استخراج می‌شود

اما در ارزهای دیجیتال استخراج از معادن اتفاق نمی‌افتد بلکه با حل مسائل ریاضی این کار انجام می شود و استخراج آنها از طریق دستگاه‌ها یا سیستم های کامپیوتری اتفاق می‌افتد بدین صورت که با حل مسائل ریاضی و پیدا کردن جواب معادله استخراج یک ارز دیجیتال انجام میشود

اگر ساده تر بخواهیم صحبت کنیم عمل ماینینگ توسط افرادی انجام میشود که به آنها ماینر می‌گویند و کاری که این افراد انجام می دهند این است که حسابرسی یک شبکه را انجام میدهند

مثلا در سیستم های بانکی حسابرسی توسط یک نهاد و سرور انجام میشود که سرور مرکزی است

اما در شبکه‌های بلاکچینی این کار توسط افرادی از سراسر دنیا انجام می شود و یک سرور مرکزی وجود ندارد

پس به این دلیل که شبکه های بلاک چینی غیرمتمرکز هستند و تحت کنترل و نظارت هیچ دولت و حکومت و شخص خاصی نیستند، امکان دستکاری یا تغییر داده ها و اطلاعات میسر نیست و هیچ دولتی نمیتواند بر آنها نظارت و کنترل داشته باشد و یا تحریمی علیه آنها اعمال شود.

زمانی که هیچ نهاد و قدرت مرکزی وجود نداشته باشد و این کار توسط افرادی از سراسر دنیا انجام شود که حسابرسی ها شفاف است و هر کسی می تواند آنها را مشاهده کند پس عملا دستکاری و هک تراکنش ها و اطلاعات غیر ممکن می شود.

اما دو نکته مهم وجود دارد:

1- تمام بلاک چین ها عمومی نیستند و برخی از آنها خصوصی هستند و توسط نهادهای مرکزی نظارت و کنترل می شوند

2- تمام بلاک چین ها و ارزهای دیجیتال توسط ماینرها کنترل نمی‌شوند و برخی از آنها با ویژگی هایی بهتر بر تراکنش ها نظارت و کنترل دارند زیرا عمل ماینینگ انرژی زیادی را مصرف میکند.

حالا که برخی از اصطلاحات آشنا شدیم به مبحث اصلی این مقاله یعنی روش های درآمدی از طریق ارزهای دیجیتال می‌پردازیم.

روش اول: درآمدزایی از طریق ماینینگ یا استخراج ارزهای کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ دیجیتال

همانطور که پیشتر بیان شد برخی از ارزهای دیجیتال به وسیله سیستم‌های کامپیوتری یا افرادی که به آنها اصطلاح نماینده گفته می‌شود نظارت و کنترل می‌شوند و در ازای حسابرسی و کاری که انجام می دهند به آنها ارز آن شبکه پرداخت می شود.

مثلا اولین ارز دیجیتال بیت کوین است پس اگر شما داخل شبکه بیت کوین عمل ماینینگ یا استخراج یا حسابرسی را انجام دهید پس در ازای انجام این کار بیت کوین دریافت می کنید

یا مثلاً اگر شما در شبکه اتریوم کار می‌کنید در ازای عمل ماینینگ استخراج حسابرسی اتریوم دریافت می کنید

این مورد در حقیقت مثل این است که شما در معادن طلا کار می کنید و در ازای کاری که انجام میدهید طلا استخراج می کنید یا اگر کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ در معادن مس کار می کنید در ازای کاری که انجام می‌دهید دریافت کنید و…

اما استخراج ماینینگ از طریق سیستم های کامپیوتری خانگی یا لپ تاپ ها انجام نمی شود و این کار عملاً هیچ سود آوری ندارد عمل ماینینگ توسط دستگاه های مخصوص این کار صورت می گیرد. به ارزهای دیجیتالی که خاصیت ماینینگ دارند اصطلاحاً Mineable یا قابل ماین کردن گفته می شود.

ارزهای دیجیتالی که قابل ماین کردن هستند خود به دو دسته تقسیم می شوند

1- ارزهای دیجیتالی که به وسیله کارت گرافیک ها استخراج می شوند که به آنها GPU Mining می گویند.

ارزهای دیجیتال که از طریق کارت گرافیک استخراج می شوند با یک کارت گرافیک این کار عملا سودآوری ندارد و برای این کار لازم است که چندین کارت گرافیک در کنار همدیگر قرار گیرند. اصطلاح به حالتی که چند کارت گرافیک در کنار همدیگر قرار بگیرد ریگ ماینینگ می‌گویند.

2- ارزهای دیجیتالی که به وسیله دستگاه های مخصوص ایسیک(ASIC) ماین میشوند.

ایسیک ها مدارهای مجتمع ای هستند که قدرت پردازشی بسیار بالایی دارند و قیمت آنها نیز نسبت به کارت گرافیک بسیار بالاتر است اما مسلماً پردازشی که کریپتوکارنسی (رمز ارز) چیست؟ این دستگاه ها انجام میدهند از کارت گرافیک بسیار بیشتر است. پس عملا ارزهای دیجیتالی که ایسیک ماینینگ هستند را اگر با استفاده از کارت گرافیک ها بخواهید ماین کنید هیچ سودآوری برایتان ندارد.

شما می توانید با استفاده از عمل ماینینگ یا استخراج ارز های دیجیتال و خرید تجیزات و دستگاه لازم برای این کار از این حوزه کسب درآمد کنید اما توجه داشته باشید که بازگشت سرمایه در حوزه ماینینگ یا استخراج بسیار طولانی مدت است و بسته به رقم سرمایه‌گذاری شما ممکن است تا حدود یک سال سرمایه شما برگشت داده نشود.

روش دوم: درآمدزایی از طریق خرید و فروش یا ترید(Trade) ارزهای دیجیتال

یکی دیگر از راه های درآمد زایی از حوزه ارزهای دیجیتال این است که شما ارزهای دیجیتال مختلف را با هم دیگر خرید و فروش کرده و از نوسانات قیمتی آنها کسب سود کنید. به عنوان مثال شما یک ارز دیجیتال را با قیمت یک دلار خریداری می‌کنید و پیش‌بینی می‌کنید که قیمت آن به یک دلار و نیم برسد و سپس در این قیمت آن را می فروشید.پس در این حالت شما ۵۰ درصد سود کسب می کنید.

این کار شبیه به خرید و فروش سهام در بورس یا بازار فارکس است و برای اینکه شما بیشترین سود را در این بازار ببرید لازم است که به روش‌های تحلیل کردن در این بازار را به خوبی یاد گرفته باشید.

دو نوع تحلیل وجود دارد:

1- تحلیل تکنیکال که به بررسی نمودار ها و الگوهای قیمتی پرداخت می‌شود و در بازار کریپتو کارنسی یا ارزهای دیجیتال تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد کارایی دارد.

2- تحلیل فاندامنتال نقش اساسی را در بازار کریپتوکارنسی یا ارز های دیجیتال دارد و تاثیرگذاری آن بین ۷۰ تا ۸۰ درصد است و حول اخبار و اتفاقات هر کدام از ارزهای دیجیتال است.

اگر شما به خوبی خرید و فروش یا ترید ارزهای دیجیتال را فرا بگیرید می توانید درآمدزایی خوبی از این حوزه داشته باشید و اگر در این حوزه حرفه ای شوید می توانید به عنوان یک شغل به آن نگاه کنید.

روش سوم: درآمدزایی از طریق سرمایه گذاری(Investment) در ارز های دیجیتال

این مورد بیشتر شبیه به مورد قبلی است اما با این تفاوت که در ترید شما بیشتر نگاهتان کوتاه‌ مدت است اما در سرمایه‌گذاری نگاهتان بلند مدت است و روی بازه های یکساله ، دوساله و… حساب باز می کنید.

هر دوی اینها روش هایی هستند که شما از طریق آنها می توانید از پول خودتان پول بیشتری به دست بیاورید اما استرس و نگرانی در روش دوم بیشتر اما در روش سوم استرس و نگرانی کمتر و دردسر کمتری نیز دارد.

روش کلی در این دو مورد به این صورت است که شما از طریق پول محلی (ریال) یک ارز دیجیتال مرجع را خریداری کرده و آن را به یک صرافی ارزهای دیجیتال منتقل کنید و در آنجا به خرید و فروش ارزهای دیگر می‌پردازید. اگر قصد شما ترید کردن باشد ارزهای دیجیتال خود را در صرافی نگه می دارید و سفارش فروش خود را نیز تعیین می کنید.

اما اگر قصد شما سرمایه گذاری باشد ارزهای دیجیتال خود را از صرافی خارج کرده و به کیف پول های خود منتقل می کنید. کیف پول ها وسیله ای هستند که از طریق آنها می توانید ارزهای دیجیتال خود را با اطمینان و ضریب امنیتی بالا حفظ و نگه داری کنید و تحت کنترل هیچ دولت و شخصی نیستند. پس عملا شما بانکدار خود هستید.

هر زمان که دوره سرمایه‌گذاری شما به پایان رسید می توانید ارزهای دیجیتال خود را مجددا از کیف پول ها به صرافی ها انتقال داده و از طریق آنها ارزهای دیجیتال خود را به فروش بگذارید.

برای آشنایی با نحوه محاسبه سود و زیان در بازار کریپتوکارنسی می توانید ویدیوی زیر را مشاهده کنید:

روش چهارم: فروش کالا و خدمات به افراد خارج از کشور از طریق درگاه های ارز دیجیتال

اگر شما بخواهید کالا و خدمات خود را به افرادی خارج از کشور به فروش برسانید مسلما با پول محلی خودمان که ریال است نمی توانید این کار را انجام دهید و لازم است که از درگاه های بین المللی این کار را انجام دهید.

درگاه پرداختی که در ایران استفاده میشود شاپرک است اما درگاه پرداختی که در سطح جهان از آن استفاده می شود پی پال، ویزا کارت، مستر کارت، وسترن یونیون و… است.

این شرکت‌ها به ایرانی ها به دلیل تحریم‌ها سرویس دهی ندارند پس عملا نمی توانیم کالا و خدمات خود را از طریق این درگاه ها به افرادی خارج از کشور ارائه کنیم.