تراکنش های تایید نشده اتریوم

گس اتریوم

هزینه گس اتریوم

هزینه گس (Gas) در شبکه اتریوم چیست؟ بررسی هزینه‌ گس در سال 2021

هزینه گس (Gas) یک عنصر مهم در شبکه اتریوم است. اتریوم یک شبکه‌ی متن باز است که طراحی شده تا به شکل قابل اطمینانی از برنامه‌های غیرمتمرکز پشتیبانی کند. اگر می‌گوییم که اتریوم، کامپیوتر غیرمتمرکز دنیاست، قیمت گس در این سیستم، در واقع هزینه سوخت اجرای برنامه‌ها و تراکنش‌ها است. بنابراین، هزینه گس یکی از برجسته‌ترین ابعاد اتریوم به لحاظ تجربه‌ی کاربر به حساب می‌آید.

ایده‌ی اصلی قیمت گس این است که کاربران مجبور شوند هزینه‌های محاسباتی (مثل انرژی و CPU) را که برای تأیید، ایجاد و انجام تراکنش‌ها لازم است، بپردازند. استخراج‌گر، یک دسته از تراکنش‌ها را با افزودن آن‌ها به دفتر کل بلاک چین، تأیید می‌کند و یک پاداش در کنار کارمزد تراکنش دریافت می‌کند.

اکوسیستم اتریوم با استفاده از مکانیزم سوزاندن توکن‌های صرف‌شده برای هزینه گس، تضمین می‌کند که هر فعالیتی در شبکه در بلندمدت برای کاربران عایدی به همراه خواهد داشت. به عبارت دیگر با وجود هزینه‌های گس، استخراج‌گران همچنان انگیزه‌ی کافی را برای استخراج دارند و از طرف دیگر با سوزاندن توکن‌های صرف‌شده برای هزینه گس، تعداد توکن‌های درگردش را تعدیل و سودهای بلندمدت را برای سرمایه‌گذاران تضمین می‌کند.

در ادامه‌ی متن، با مفهوم و کاربردهای هزینه گس، نحوه‌ی تعیین آن و چگونگی تخمین هزینه گس برای تراکنش خود، آشنا خواهیم شد. شاید تاکنون برای شما اتفاق افتاده باشد که تراکنشی که ارسال کردید متوقف شده و انجام نشود. برای رفع این مشکل به بهترین روش، دو راه حل نیز ارائه می‌کنیم.

هزینه گس اتریوم چیست؟

هزینه گس، هزینه‌ای است که یک کاربر می‌پردازد تا یک تراکنش را بر بلاک چین اتریوم انجام دهد. واحد هزینه گس، «gwei» نامیده می‌شود که کسر مشخصی از ارز بومی این شبکه یعنی اتر است. هر gwei معادل با یک نانو اتر یا 0.000000001 اتر است.

زمانی‌که برای انجام تراکنش خود، هزینه‌ی سوخت (gas fee) می‌پردازید، درحقیقت توان محاسبات مورد نیاز برای آن تراکنش در شبکه‌ی اتریوم را خریداری می‌کنید. شبکه‌ی اتریوم، پیش از این دارای مکانیزم اجماع اثبات کار بوده و از این جهت این توان محاسباتی در اختیار استخراج‌گران است. استخراج‌گرانی که با سخت‌افزار مخصوص بر سر مرتب‌کردن و پردازش بلوک‌های متشکل از اطلاعات تراکنش‌ها با یکدیگر در رقابت هستند. در قبال این خدمات، آن‌ها پاداش تولید بلوک‌ها و کارمزد تراکنش‌ها را به وسیله‌ی هزینه گس، دریافت می‌کنند.

در دسامبر سال گذشته، یعنی کمتر از 3 ماه قبل، شبکه‌ی اتریوم یک گام اساسی دیگر در مسیر گذار به مکانیزم اثبات سهام در شبکه‌ی خود، برداشت. زمانی‌که این به‌روزرسانی تکمیل شود، این استیک کنندگان (و نه استخراج‌گران) هستند که با سپرده‌گذاری توکن‌های اتر، پاداش بلوک و هزینه تراکنش را دریافت می‌کنند.

فعالیت‌های مختلف در شبکه‌ی اتریوم، هزینه‌ گس متفاوتی دارند. برای مثال، انتقال مستقیم توکن اتر و یا هرکدام از توکن‌های استاندارد ERC-20 از تراکنش‌های پیچیده‌تر با استفاده از قرارداد هوشمند و یا فراتراکنش‌هایی که شامل چندین تراکنش هستند، هزینه سوخت یکسانی ندارند. از این منظر، با پیچیده‌‌شدن فعالیت‌های روی زنجیره، طبیعی است که هزینه گس افزایش یابد.

درکل، مقدار سوختی که برای انجام تراکنش خود نیاز دارید بسته به این است که قراردادی که قصد اجرای آن را دارید چه قدر بزرگ است و اینکه می‌خواهید این کار با چه سرعتی انجام گیرد.

چه کسی هزینه‌ گس را تعیین می‌کند؟

دو تصور اشتباه حول موضوع هزینه‌های سوخت شبکه اتریوم وجود دارد؛ یا گمان می‌کنند این هزینه توسط برنامه‌نویسان تعیین می‌شود یا اینکه استخراج‌گران (ماینرها) این قیمت را مشخص می‌کنند.

درواقع، کاربران شبکه‌ی اتریوم، تراکنش‌ها را با قیمت گس درخواستی ارسال می‌کنند و سپس استخراج‌گران تراکنشی که می‌خواهند را برای افزودن به بلوک انتخاب می‌کنند. در این صورت، هزینه گس اتریوم یک مقدارِ پویاست که حاصل تعادل بین مبلغ پیشنهادی کاربران و مقدار مورد قبول استخراج‌گران است. استخراج‌گر می‌تواند مقدار حداقل مطلوب خود را برای قیمت سوخت تعیین ‌کند.

بنابراین، با افزایش تراکنش‌های درخواستی کاربران، به دلیل افزایش کمیابی فضای بلوک و توان محاسباتی، هزینه‌های گس، اوج می‌گیرند. در این مواقع، زمان انجام تراکنش نیز افزایش می‌یابد. تراکنش‌هایی که با یک قیمت گس درخواستی بالاتر ارسال می‌شوند، نسبت به تراکنش‌ها با قیمت گس کمتر، سریع‌تر انجام می‌شوند.

وقتی یک کاربر یک تراکنش را برای فراخوانی یک قرارداد هوشمند ارسال می‌کند، وی باید مشخص کند که چه مقدار گس را تمایل دارد برای تراکنش خود فراهم کند و همچنین یک واحد قیمت گس را تعیین کند. هزینه تراکنش اتریوم را در هر لحظه می‌توان با ضرب هزینه گس در حد گس اتریوم محاسبه کرد. در ادامه با مفهوم حد گس اتریوم آشنا خواهیم شد.

مطالعات انجام شده، عوامل مختلفی را برای اثرگذاری بر قیمت گس اتریوم شناسایی کرده‌اند. تعداد استخراج‌گران، تعداد کاربران، حجم تراکنش‌ها در برنامه‌های دیفای و صرافی‌های غیرمتمرکز، تعداد تراکنش‌های درحال انتظار، قیمت اتر به دلار و متوسط قیمت برق جهانی برخی از این متغیرها هستند.

گس اتریوم

حد گس اتریوم چیست؟

یک بخش کلیدی در سیستم گس اتریوم، مفهوم حد گس اتریوم است. در زمینه‌ی تراکنش‌ها، حد گس، نشان‌دهنده‌ی حداکثر مقدار هزینه سوخت است که حاضر هستید برای یک تراکنش بپردازید. این سقف قیمتی، قرار داده شده تا کاربران از پذیرفته شدن و انجام تراکنش خود اطمینان حاصل کنند.

اگر سوخت استفاده‌شده توسط تمام مراحل محاسباتی یک تراکنش کمتر یا مساوی حد گس باشد، آن‌گاه تراکنش پردازش می‌شود. درصورت بیشتر بودن حد گس از سوخت مصرف‌شده، مقدار اضافی به صورت توکن اتر به فرستنده باز می‌گردد.

اما اگر سوخت مورد نیاز از این مقدار بیشتر شود، تمام تغییرات در قرارداد هوشمند برگشت می‌خورند. البته تراکنش همچنان معتبر خواهد بود و استخراج‌کننده می‌تواند کارمزد خود را دریافت کند. در این موارد، بلاک چین نشان می‌دهد که یک تراکنش انجام شده است، اما سوخت کافی برای آن درنظر گرفته نشده بوده؛ در نتیجه تمام عملیات‌های قرارداد برگشت خوردند. این مکانیزم برای جلوگیری از حمله‌های فرسودگی منابع (Resource-exhaustion Attacks) تعبیه شده است.

برای یک تراکنش ساده با توکن اتر، حد گس استاندارد 21000 است. حالا فرض کنید یک تراکنش معمولی، زمانی که هزینه گس معادل با 100 gwei است، ارسال می‌شود. حالا می‌توانیم هزینه تراکنش را برای این مورد محاسبه نماییم.

هزینه تراکنش = 21000 (حد گس اتریوم) × 100 (هزینه‌ی گس) × 0.000000001 (واحد gwei/eth)

هزینه تراکنش در اینجا برابر با 0.0021 اتر است. حد گس برای انتقال توکن‌های استاندارد ERC-20، در محدوده‌ی 25000 تا 500000 متغیر است.

یک عنصر مهم دیگر، این است که شبکه‌ی اتریوم چگونه یک حد گس، برای بلوک‌های خود در سراسر شبکه دارد. این حد، مقدار تراکنش‌های مشمول در یک بلوک را محدود می‌کند. تاکنون، در چندین مرتبه، استخراج‌گران برای افزایش حد اندازه‌ی بلوک رأی داده‌اند. برای مثال، در ماه ژوئن سال گذشته، استخراج‌گران رأی دادند تا این حد را از 10 میلیون به 12.5 میلیون افزایش دهند.

چگونه هزینه تراکنش اتریوم را قرار دهیم؟

زمانی که بر شبکه اتریوم تراکنش می‌کنیم، یا قیمت را با ارسال تراکنش با هزینه گس کوچک بهینه می‌کنیم، و یا زمان را با ارسال تراکنش‌ها با هزینه گس بالا، بهینه می‌کنیم.

خوشبختانه کیف پول‌های معروف مانند متامسک به کاربران اجازه می‌دهند که در زمان انجام تراکنش، برای هزینه‌‌ی گس از بین سه حالت آهسته، متوسط و سریع انتخاب کنند. دو حالت اول برای یک کاربر معمولی مناسب هستند اما حالت سوم تنها برای معامله‌گران صرافی‌های غیرمتمرکز مناسب است که نیاز دارند در بهترین قیمت‌ها و در سریع‌ترین زمان معامله کنند.

قابل توجه است که متاماسک و سایر کیف پول‌ها همیشه هزینه‌های گس و زمان تراکنش را به دقت تخمین نمی‌زنند، مخصوصا هنگامی که سطح فعالیت در کل شبکه به سرعت تغییر می‌کند. اگر هنوز دودل هستید، می‌توانید خودتان به صورت دستی با استفاده از قیمت‌های گس به‌روزشده از منابعی چون Gas Now، EthGasStation و Oracle EtherChain Gas Price ، هزینه گس را در نوار «پیشرفته» در کیف پول خود تنظیم کنید.

چگونه یک تراکنش متوقف‌شده را لغو کنیم؟

در زمان تراکم بالای شبکه، توقف یک تراکنش اتریوم در استخرهای تراکنش‌های درحال انتظار پلتفرم، دور از انتظار نیست. این زمانی رخ می‌دهد که استخراج‌گران به شدت بر سر تراکنش‌های با کارمزد بالا رقابت می‌کنند و تراکنش شما قیمت گس کمتر از حدی دارد. در این صورت تراکنش شما در انتهای یک لیست بلند بالا، قفل می‌شود.

حتما مطلع هستید که وقتی یکی از تراکنش‌های آدرس شما در حالت انتظار قفل می‌شود، تمام تراکنش‌هایی که بعد از آن ثبت می‌کنید، متوقف می‌شوند. دلیل این مسئله این است که هریک از تراکنش‌های اتریوم یک مقدار nonce دارند که یک شناسه‌ی منحصربه‌فرد برای هر تراکنشی است که در حساب اتریوم خود، آن را امضا می‌کنید. تراکنش‌ها باید به ترتیب این مقادیر، مرتب شوند. برای همین اگر یک تراکنش شما متوقف شود، تمام تراکنش‌های بعدی شما نیز معلق خواهند شد.

اما نگران نباشید! خونسرد بمانید و از مقادیر nonce نیز، عصبانی نشوید!

لغو کردن یک تراکنش متوقف‌‌شده، بسیار آسان است. زمانی که مطابق گام‌های زیر، تراکنش را لغو کردید، می‌توانید همان تراکنش را با یک هرینه گس بالاتر، ارسال کنید تا تراکنش شما سریعا انجام شود. فرآیند لغو به این ترتیب است:

• 1) به سایت اتر اسکن (etherscan) وارد شوید.
• 2) در نوار جستجوی این سایت، هش تراکنش خود را وارد نمایید.
• 3) در صفحه‌ی مربوط به تراکنش خود، بر روی «Click to see more» کلیک کنید.
• 4) مقدار nonce نمایش داده می‌شود، آن را به خاطر بسپارید.
• 5) در کیف پول خود یک تراکنش 0 ETH را مهیا کنید.
• 6) به نوار Advanced بروید و در آنجا همان مقدار nonce تراکنش متوقف‌شده را وارد کنید. (توجه کنید که شاید لازم باشد قابلیت تنظیم مقدار nonce را در تنظیمات کیف پول خود، فعال کنید)
• 7) تراکنش جدید را با یک هزینه گس بالاتر امتحان کنید.
• 8) زمانی که این تراکنش تأیید شد، تراکنش متوقف‌شده‌ی شما، راه‌اندازی خواهد شد.

همچنین، یک برنامه غیرمتمرکز لغو تراکنش نیز در cancel-ethereum-transactions.web.app. وجود دارد. این خدمات که بسیار کاربرپسند است، به صورت خودکار مقدار nonce تراکنش درحال انتظار را در کیف پول شما می‌یابد و سپس یک تراکنش با پیکربندی مناسب برای لغو سریع آن تراکنش، ارسال می‌کند.

لغو تراکنش متوقف‌شده با MyCrypto

همان‌طور که بیان کردیم، از بین دو تراکنش که مقدار nonce مشابهی دارند، آن‌ که هزینه‌ی گس بیشتری را پرداخت می‌کند تأیید و تراکنش دیگر، لغو خواهد شد. اگر مقدار صفر اتر را با همان مقدار nonce قبلی و هزینه‌ی گس بالاتر، به آدرس خود ارسال کنید می‌توانید به هدف خود برسید. اما این کار را چگونه با استفاده از MyCrypto انجام دهیم؟

• 1) این لینک را برای دسترسی آفلاین به MyCrypto دنبال کنید.
• 2) در بخش from address، آدرس اتریوم خود وارد کنید و سپس بر روی گزینه‌ی تولید اطلاعات (generate information) کلیک کنید. در این قسمت، اطلاعات مربوط به nonce تراکنش‌ها قابل دسترسی است که در تراکنش های تایید نشده اتریوم مراحل بعدی به آن نیاز دارید. پس آن را به خاطر بسپارید.
• 3) در بخش دوم، همان آدرس اتریوم را در قسمت آدرس گیرنده (to address) و مقدار صفر را در قسمت ارزش مقدار ارسالی وارد نمایید.
• 4) هزینه‌ی گس را معادل با بیشترین مقدار (که در بالای صفحه EthGasStation مشاهده می‌شود) قرار دهید.
• 5) حالا باید مقدار nonce تراکنش متوقف‌شده خود را وارد کنید.
• 6) کیف پول خود را باز کنید.
• 7) بعد از آن، بر روی گزینه تولید تراکنش (generate transaction) کلیک کنید. اگر
  آخرین تراکنشی که در مراحل قبل امضا کردید به صورت خودکار نمایش داده نشد، این تراکنش های تایید نشده اتریوم کار را به صورت دستی و با دستورهای copy/paste انجام داده و تراکنش را ارسال کنید.

چگونه در هزینه گس اتریوم صرفه‌جویی کنیم؟

توکن‌ گس (GasToken) یک نوآوری است که به کاربر اجازه می‌دهد وقتی که قیمت‌های گس پایین است، آن را توکن‌سازی کند. این توکن‌ها می‌توانند زمانی که هزینه گس بالاست، به عنوان روشی برای یارانه‌ هزینه‌های تراکنش اتریوم، خرج شوند.

تاکنون، دو پروژه‌ی مربوط به توکن گس با استاندارد ERC-2، توجه‌ها را به خود جلب کرده‌اند. توکن GST و توکن CHI از صرافی غیرمتمرکز 1inch از پرکاربرد‌ترین توکن‌های گس هستند.

توکن‌های GST با قراردادهایی پا به این عرصه گذاشتند که برای توکن‌سازی سوخت شبکه اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سیستم برمبنای پویایی‌های استرداد ذخیره‌سازی ساخته شده‌ که اجازه می‌دهد توکن‌های گس را با ذخیره‌سازی داده‌های خود در قرارداد GasToken برای خود تولید کنید. زمانی که هزینه‌ گس افزایش یافت، می‌توانید با بازگرداندن توکن گس به قرارداد مربوط به آن، این داده‌ها را بازیابی کنید. با این کار هزینه گس خود را استرداد می‌کنید.

همچنین، توکن‌های CHI که برای اولین بار در رقابت Hack Money در ماه می 2020، از آن‌ها رونمایی شد، یکی دیگر از نوآوری‌های مشهور در این زمینه است. این توکن‌ها که درواقع برای مدیریت و صرفه‌جویی در هزینه‌ی سوخت ساخته شدند، تنها در پلتفرم‌های غیرمتمرکز 1inch و Curve قابل استفاده هستند. این درحالی است که توکن‌های GST در سرتاسر شبکه‌ی اتریوم، مورد استفاده قرار می‌گیرند. توکن‌های GST در سایت اتر اسکن می‌توانند تولید شوند و توکن‌های CHI، هم در اتر اسکن و هم در پلتفرم 1inch قابل تولید هستند.

بررسی هزینه‌ گس در سال 2021

یکی از دلایل رشد شدید هزینه تراکنش متوسط در شبکه‌ی اتریوم، افزایش شدید حجم تراکنش‌ها در بازار دیفای و صرافی‌های غیرمتمرکز علی‌رغم بالا بودن هزینه گس است. دلیل اصلی این امر، روند گاوی قیمت اتر بوده است. اما این چه معنایی دارد؟ آیا کاربران با وجود هزینه‌های سوخت بالا، باز هم به انجام تراکنش تمایل نشان می‌دهند؟

درواقع اینطور نیست. داده‌های تعداد کاربران و تعداد تراکنش‌ها در بازار دیفای و صرافی‌های غیرمتمرکز نشان می‌دهد که از ابتدای سال 2021، هر دوی این معیار‌ها کاهش یافته‌اند. زمانی که به تغییرات قیمت اتر و تعداد کاربران و یا تعداد تراکنش‌ها می‌نگریم، اغلب یک رابطه‌ی منفی مشاهده می‌کنیم. وقتی قیمت اتر به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد، از تعداد کاربران و تعداد تراکنش‌ها کاسته می‌شود.

قیمت اتریوم از اول ژانویه تا زمان این نوشتار، از 728 دلار به 1650 دلار رسیده است. پس احتمالا بخشی از کاربران به دلیل هزینه‌ی زیاد گس ناشی از قیمت بالای اتر، از تراکنش در بازار دیفای و صرافی‌های غیرمتمرکز کنار کشیده‌اند. اما چگونه حجم تراکنش‌ها در بازار غیرمتمرکز اتریوم افزایش یافته است؟

با اینکه حجم تراکنش‌های روزانه، یک کاهش را نشان می‌دهد اما معیار حجم متوسط هر تراکنش افزایش یافته است که نشان می‌دهد قیمت‌های بالای سوخت، سرمایه‌گذاران خرد را کنار زده اما وال‌ها را نتوانسته از فعالیت در بازار دیفای و صرافی‌های غیرمتمرکز منع کند.

حالا که ما نمی‌توانیم تغییرات قیمت گس را که ناشی از تغییرات قیمت اتر و یا تراکم شبکه هستند، پیش‌بینی کنیم به عنوان راه کمکی می‌توانیم از ابزار زیر برای آسان‌تر شدن زندگی «اتریومی» خود بهره ببریم:

• 1) اتراسکن (etherscan): با استفاده از ابزار ethereum gas tracker در این وب‌سایت، می‌توانید همواره از قیمت گس جاری مطلع باشید.
• 2) قیمت‌های گس را دنبال کنید و هزینه تراکنش خود را با استفاده از ماشین حساب EthGasStation محاسبه کنید.
• 3) می‌توانید یک ردیاب قیمت گس خودکار را در این جا تنظیم کنید که وقتی قیمت گس از حدی پایین‌تر باشد به شما از طریق ایمیل اطلاع دهد.

جمع‌بندی

هزینه‌ گس، یکی از اساسی‌ترین عنصر‌های شبکه‌ی اتریوم است. درک مناسب از نحوه‌ی کار هزینه‌ی گس و چگونگی تنظیم آن در تراکنش خود، یک شرط لازم برای استفاده‌ی کارا و اثربخش از شبکه اتریوم است.

ادغام: 5 تصور غلط در مورد ارتقای مورد انتظار اتریوم

در اینجا پنج تصور اشتباه وجود دارد که در بین بقیه گفته میشود.

هیجان در مورد ارتقای آینده اتریوم (ETH)، مرج، که شامل ادغام دو بلاک چین – Mainnet اتریوم و بیکن چین – است، ناخودآگاه شایعات را در سراسر جامعه گفته شده است.

ادغام که مهمترین ارتقا در تاریخ اتریوم نامیده می شود، در واقع پایان اثبات کار (PoW) برای بلاک چین اتریوم را نشان می دهد. با این حال، در اینجا پنج تصور اشتباه وجود دارد که در بین بقیه برجسته است.

تصور اشتباه 1: هزینه های گاز اتریوم پس از ادغام کاهش می یابد

ارتقای قریب‌الوقوع اتریوم باعث کاهش هزینه‌های بدنام گاز اتریوم (کارمزد تراکنش) می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین تصورات غلطی است که در بین سرمایه‌گذاران رایج است. در حالی که کاهش هزینه‌های گاز در صدر فهرست خواسته‌های هر سرمایه‌گذار قرار دارد، مرج یک تغییر مکانیسم توافقی است که بلاک چین اتریوم را از PoW به اثبات سهام (PoS) تبدیل می‌کند.

در عوض، کاهش هزینه های گاز در اتریوم مستلزم کار بر روی افزایش ظرفیت و توان شبکه است. جامعه توسعه دهندگان در حال حاضر روی یک نقشه راه جمع آوری محور کار می کنند تا تراکنش ها را ارزان تر کند.

تصور اشتباه 2: تراکنش‌های اتریوم پس از ادغام سریع‌تر خواهند بود

می‌توان فرض کرد که تراکنش‌های اتریوم به‌طور محسوسی سریع‌تر نمی‌شوند. با این حال، حقیقتی در این شایعه وجود دارد، زیرا بیکن چین به اعتبارسنجی‌ها اجازه می‌دهد هر 12 ثانیه یک بلوک را منتشر کنند که در Mainnet تقریباً 13.3 ثانیه است.

در حالی که توسعه دهندگان اتریوم بر این باورند که انتقال به PoS باعث افزایش 10 درصدی در تولید بلاک می شود، این بهبود جزئی مورد توجه کاربران قرار نخواهد گرفت.

تصور اشتباه 3: ادغام منجر به خرابی بلاک چین اتریوم می شود

برخلاف تصورات غلطی که نتایج مثبتی را برای اتریوم از مرج متصور است، یک شایعه رایج نشان می‌دهد که ارتقای برنامه‌ریزی‌شده به‌طور لحظه‌ای بلاک چین اتریوم را از بین می‌برد.

توسعه‌دهندگان پیش‌بینی نمی‌کنند که هیچ زمان خرابی وجود نداشته باشد زیرا بلوک‌ها از ساخت با استفاده از PoW به ساخت با استفاده از PoS منتقل می‌شوند.

تصور غلط 4: سرمایه گذاران می توانند ETH سهام را پس از ادغام برداشت کنند

استیک اتریوم (stETH)، یک ارز رمزپایه با پشتیبانی 1:1 توسط ETH، در حال حاضر در بیکن چین قفل شده است. در حالی که کاربران دوست دارند که دارایی های stETH خود را پس بگیرند، جامعه توسعه دهندگان تأیید کرده اند که ارتقا این تغییر را تسهیل نمی کند.

برداشت از سهام stETH در طول ارتقاء بزرگ بعدی پس از ادغام، که به عنوان ارتقاء شانگهای شناخته می شود، در دسترس خواهد بود. در نتیجه، دارایی ها برای حداقل 6 تا 12 ماه پس از ادغام، قفل شده و غیر نقد خواهند ماند.

تصور اشتباه 5: اعتبار سنجی ها تا زمان ارتقاء شانگهای نمی توانند پاداش های ETH را برداشت کنند

در حالی که stETH تا زمانی که برداشت‌ها پس از ارتقای شانگای از سر گرفته نشود، برای سرمایه‌گذاران مسدود می‌ماند، اعتبار‌دهنده‌ها دسترسی فوری به پاداش‌های کارمزد و حداکثر ارزش قابل استخراج (MEV) به‌دست‌آمده در طول پیشنهادات بلوک از لایه اجرا یا Mainnet اتریوم خواهند داشت.

از آنجایی که غرامت کارمزد توکن های تازه صادر شده نخواهد بود، فوراً در اختیار اعتبارسنجی قرار خواهد گرفت.

میهایلو بیلیچ، یکی از بنیانگذاران پالیگان، با به اشتراک گذاشتن دیدگاه خود در مورد پتانسیل استفاده نشده اتریوم، به یک رسانه گفت که zkEVM Rollups، یک راه حل جدید مقیاس‌پذیری برای اتریوم، به پروتکل قرارداد هوشمند اجازه می‌دهد تا از نظر توان عملیاتی تراکنش از Visa پیشی بگیرد.

ساندیپ نیلوال، یکی دیگر از بنیانگذاران پالیگان، با تصور راه حلی که کارمزدهای اتریوم را تا 90 درصد کاهش می دهد و توان عملیاتی تراکنش را به 40 تا 50 تراکنش در ثانیه افزایش می دهد، افکار بیلیچ را تکرار کرد.

تراکنش سریع تر بیت کوین با BitAccelerate

BitAccelerate یک شتاب دهنده تراکنش های بیت کوین به صورت رایگان است که به شما امکان می دهد تا تایید سریعتر در تراکنش های تأیید نشده خود را دریافت کنید.

وقتی افراد بیشتری شروع به استفاده از بیت کوین می کنند، اندازه بلاک به محدودیت خود می رسد و به شبکه شلوغ بیت کوین منتهی می شود. در نتیجه برخی تراکنش ها با تأخیر در انتظار تأیید هستند. برای سرعت بخشیدن به روند کار، این کاربران بیت کوین مجبور به پرداخت هزینه های استخراج بالاتر و یا استفاده از معاملات SegWit هستند.

در اینجا ما راه حلی بهتر را به شما ارائه می دهیم. هر ۶ ساعت یک بار تراکنش گیر کرده ی خود را دوباره ثبت کنید. هیچ مشکلی در مورد تکرار مجدد آن وجود ندارد.

در این سرویس نباید بیش از حد مجاز از Accelerate استفاده کنید، زیرا یک تخلف محسوب می شود.

نحوه کار با BitAccelerate

برای تسهیل تراکنش خود کافیست فقط شناسه معاملات (TXID) را در فیلد زیر وارد کرده و روی دکمه ” Accelerate ” کلیک کنید. سرویس این سایت تراکنش را از طریق ۱۰ گره بیت کوین مجدداً گسترش خواهد داد.

در این سایت نیازی به ثبت نام یا ورود به سیستم ندارید.

باید مطمئن شوید tx شما دارای ورودی های تأیید نشده نیست.

این سرویس، برخلاف سایر شتاب دهنده ها، اطلاعات کاربر را ثبت نمی کند و به حریم خصوصی آن احترام می گذارد.

استفاده از این سرویس رایگان می باشد.

تخمین کارمزد تراکنش

در این سایت، قسمتی به نام Bitcoin Fee Estimator وجود دارد که با آن می توانید یک تخمین از کارمزد بیت کوین به دست آورید. در اینجا نموداری از معاملات موجود در Mempool با کارمزد، نشان داده می شود.

با این کار انتخاب کارمزد مطلوب برای معامله خود بر اساس زمان تأیید آسان می شود.در این قسمت فقط یک دوره زمانی را انتخاب کنید و از هزینه پیشنهادی استفاده کنید.

دوره های زمانی مختلف در رنگ های مختلفی قرار دارند. اگر می خواهید معامله شما در سریعترین زمان ممکن تأیید شود از اولین مقدار سبز استفاده کنید.

اگر از معاملات SegWit استفاده می کنید، می توانید مبلغ پیشنهادی را ۴۰٪ کاهش دهید. معاملات SegWit با اولویت پردازش می شوند. بنابراین فقط ۶۰٪ از هزینه پیشنهادی قابل استفاده است.

Mempool چیست؟

تراکنش‌ها در یک شبکه غیر متمرکز بلاکچینی مانند بیت کوین، بعد از آن که توسط گره های شبکه تایید شدند و توسط ماینرها در بلاک قرار گرفتند در مرحله بعد بر روی بلاکچین ثبت می‌شوند. اما ممکن است این سوال پیش بیاید که این تراکنش‌ها بعد از آنکه در شبکه منتشر شدند، تا زمانی که توسط یک ماینر در بلاکچین ثبت شوند، کجا به انتظار می‌نشینند؟ جواب این سوال MemPool و یا Memory Pool است. در این مقاله قصد داریم در مورد Mempool و نحوه کارکرد آن توضیح دهیم.

Mempool یا Transaction Pool در واقع یک جور اتاق انتظار برای تراکنش‌های (Unconfirmed Transactions) تایید نشده است و فضایی است که گره‌های کامل (Full Node) شبکه به ذخیره تراکنش‌های تایید نشده اختصاص می‌دهند. هر تراکنش بعد از آنکه ایجاد شد و در شبکه منتشر شد، هر گره‌ی کاملی، بعد از آنکه آن را تایید کرد در Mempool خود ذخیره می‌کند و سایر گره‌های مجاور آن هم از وجود این تراکنش که هنوز در بلاکچین ثبت نشده، مطلع می‌شوند و آن‌ها هم آن را در MemPool خود ذخیره می‌کنند.

روند تایید تراکنش های تایید نشده

در کل هر گره ای در شبکه بیت کوین بعد از دریافت یک تراکنش جدید، جزئیات آن را بر اساس قواعد تعریف شده در پروتوکل بیت کوین ابتدا بررسی می‌کند و بعد از آنکه تراکنش توسط گره (نود) تایید شد، در Mempool ذخیره می شود و در شبکه منتشر می‌شود تا سایر گر‌ه‌ها هم از وجود آن مطلع شوند. اما در نظر داشته باشید که با وجود تایید شدن تراکنش توسط گره ها با توجه به آنکه تراکنش هنوز توسط ماینرها در بلاک‌چین ثبت نشده‌ است کماکان تراکنش تایید نشده تلقی می شود. تراکنش‌هایی هم که به هر نوعی با پروتوکل بیت کوین در تضاد باشند، توسط گره‌ها رد می‌شوند و اصلا در شبکه منتشر نمی‌شوند.

اما همانطور که گفته شد یک تراکنش تایید نشده توسط گره های کامل شبکه در فضای Mempool گره به انتظار می نشیند تا یک ماینر، آن تراکنش را در بلاکی که قصد دارد آن را استخراج کند قرار دهد و موفق به پیدا کردن هش مربوط به آن بلاک شود و با اضافه شدن آن بلاک در بلاکچین، آن تراکنش‌ هم تایید شده تلقی شود. توجه داشته باشید که یک گره کامل شبکه می‌تواند خود ماینر هم باشد، اما تمام گره‌های کامل (Full Node) لزوما اقدام به صرف انرژی برای پیدا کردن هش بلاک جدید (ماینینگ) نمی‌کنند و تنها وظیفه ذخیره کل اطلاعات بلاکچین و تایید تراکنش ها و بلاک‌های جدید را به عهده دارند.

فضای MemPool

بعد از آنکه تراکنش بالاخره در بلاکچین ثبت شد، بقیه‌ی گره های شبکه آن را از Mempoolهای خود حذف می‌کنند. به این ترتیب بعد از استخراج هر بلاک جدید حجم MemPool گره‌ها افت پیدا می‌کند و دوباه با انتشار تراکنشهای جدید در شبکه این حجم به تدریج افزایش پیدا می‌کند. در شبکه بیت کوین با توجه به آنکه حجم هر بلاک به ۱ مگابایت محدود شده است و هر ده دقیقه به صورت میانگین یک بلاک جدید به بلاکچین اضافه می شود، در زمان های شلوغی شبکه، تعداد تراکنشهای تایید نشده که در فضای MemPool به انتظار تایید هستند، افزایش می‌یابد. در واقع در این مواقع که حجم MemPool از حجم یک بلاک که یک مگابایت است، بیشتر می‌شود، برای ثبت شدن یک تراکنش در بلاکچین ممکن است زمان بیشتری نیاز باشد.

ماینرها برای انتخاب تراکنش‌ها از بین تراکنش‌های تایید نشده موجود در فضای Mempool کاملا مختار هستند. از آنجاکه هدف ماینرها کسب سود بیشتر از توان محاسباتی خرج شده است، اولویت آن‌ها با تراکنش‌هایی است که کارمزد (Fee) بیشتری را به ماینرها پیشنهاد می‌دهند نه زمانی که تراکنش در انتظار تایید بوده است. به همین دلیل است که با افزایش میزان کارمزد پرداختی، سرعت تایید تراکنش و ثبت آن در بلاکچین افزایش می‌یابد و تراکنش‌های با کارمزد خیلی کم شاید مجبور باشند مدت زمان زیادی در صف انتظار Mempool باقی بمانند.

به تعداد گره‌های شبکه Mempool وجود دارد

هر گره‌ کامل شبکه، در واقع یک کامپیوتر است که بر اساس پروتوکل شبکه بیت کوین عمل می‌نماید و یک فضایی مخصوص به ذخیره تراکنش های تایید نشده یا Mempool دارد که بر روی حافظه RAM‌ ذخیره می‌شود. از آنجا که شبکه بیت کوین یک شبکه توزیع یافته است، تراکنشهایی که هر گره دریافت می‌کند لزوما با سایر تراکنش های دریافتی سایر گره‌ها یکی نیست. به علاوه آنکه هر شخصی برای راه‌اندازی یک گره کامل، سخت افزار انتخابی خود، با ظرفیت‌ RAM مد نظر خود را می‌تواند داشته باشد. در نتیجه هر گره ای از شبکه می‌تواند تراکنش‌های در صف انتظار مخصوص به خودش را داشته باشد و لزوما تمام تراکنش‌های موجود در تمام Mempool های گره‌های شبکه با هم یکسان نیستند.

در صورت پر شدن فضای MemPool یک گره چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

در نسخه‌های قدیمی‌تر نرم‌افزار Bitcoind، با پر شدن فضای RAM‌ اختصاصی یک گره برای تراکنش‌های تایید نشده یا MemPool، گره کرش می‌کرد و با تراکنش های تایید نشده اتریوم MemPool خالی ری‌استارت می‌شد. اما در نسخه‌های جدید تر نرم افزار Bitcoind، می‌توان در نرم‌افزار یک آستانه کارمزد (Fee) تعریف کرد که با رسیدن به حداکثر ظرفیت Mempool تراکنش‌های با کارمزد کمتر از آستانه، به طور خودکار از فضای Mempool حذف شوند.

مشاهده حجم کلی تراکنش‌های در صف انتظار MemPool

در اکثر مرورگرهای بلاکچین بیت کوین مانند Blockhchain.info قسمتی برای مشاهده حجم کلی تراکنش‌های در صف انتظار تایید و تغییرات آن در طول زمان وجود دارد. در زمان نگارش این مطلب همانطور که در تصویر زیر می توان دید حجم کل تراکنشهای موجود در MemPool های بیت کوین، حدود ۶ مگابایت است.

UTXO چیست و چه کاربردی در ارزهای دیجیتال دارد؟

UTXO چیست؟ افرادی که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال می شوند با دسته ی عظیمی از واژه ها و اصطلاحات روبرو می شوند که تا قبل از آن، آنها را نشنیده اند. یکی از این اصطلاحات UTXO است که در معاملات بیت کوین بسیار به کار برده می شود. در این مطلب با ما همراه باشید تا با مفهوم UTXO بیشتر آشنا شوید.

UTXO چیست؟

UTXO مخفف Unspent Transaction Output و به معنی خروجی های خرج نشده تراکنش می باشد. خروجی خرج نشده تراکنش مقدار ارز دیجیتالی است که پس از انجام معامله ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین باقی می ماند و به فرستنده بر می گردد. تراکنش های ارزهای دیجیتال شامل ورودی ها و خروجی هایی هستند که در میان آنها تنها UTXO امکان استفاده به عنوان ورودی واکنش های دیگر را دارد.

در تراکنش های ارزهای دیجیتال برای انجام تراکنش به خروجی های خرج نشده نیاز است و در صورتی که به مقدار مورد نیاز خروجی خرج نشده در کیف پول کاربر موجود نباشد تراکنش انجام نمی شود. ممکن است شما در کیف پول خود UTXO های خرج نشده با مقادیر متفاوت را داشته باشید اما نتوانید با مبلغ دلخواه تراکنش را انجام دهید، چرا که شکستن UTXO ها امکان پذیر نیست.

برای مثال فرض کنید شما قصد خرید یک خانه را دارید که مبلغ آن ۶۵ بیت کوین است. برای پرداخت هزینه این خانه به کیف پول خود مراجعه می کنید و می بینید که خروجی های خرج نشده ای با مقادیر ۲۹، ۲۳، ۳۲ و ۷۰ بیت کوین دارید اما خروجی خرج نشده ۶۵ بیت کوین را ندارید و نمی توانید آن را بپردازید. در این صورت شما می توانید خروجی خرج نشده ۷۰ بیت کوین را به طرف معامله پرداخت کنید و ما به تفاوت آن را که ۵ بیت کوین است را دریافت کنید. همچنین می توانید مقادیر ۲۳ و ۳۲ بیت کوین را که جمعا ۶۵ کوین می شوند را پرداخت کنید و معامله را به پایان برسانید.

همان طور که مشاهده کردید می توانید با ترکیب های مختلفی از UTXO تراکنش ها خود را انجام دهید و با ارسال و دریافت مقادیر مختلف UTXO تعداد متفاوتی از UTXO ها را بسازید. UTXO ها در واقع برای جلوگیری از حملات دوبار خرج کردن کاربرد دارند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

دلیل اهمیت UTXO

همانطور که می دانید هر ارز دیجیتال تنها یک بار قابل خرج کردن است و پس از انجام تراکنش بر روی بلوک ها ثبت و کد نویسی می شوند و در بلاک چین قرار می گیرند. UTXO ها به منظور جلوگیری از حملات دوباره خرج کردن ارزهای دیجیتال بسیار مهم هستند و جلوی خرج شدن مجدد کوین هایی که وجود ندارند را می گیرند. بلاک چین ها پایگاه های داده ای هستند که توسط نود ها کنترل و نگهداری می شوند و شامل خروجی های خرج نشده بسیاری هستند. اگر شخصی بخواهد یک کوین را دو بار خرج کند و دو پرداخت با آن انجام دهد نود ها از این کار جلوگیری می کنند.

طراحی درست UTXO ها شیوه های حسابداری در بلاک چین ها را سهولت می بخشد و دیگر لازم نیست پس از هر تراکنش منتظر ثبت آن بر روی بلاک چین بود بلکه تنها تعداد خروجی های خرج نشده ثبت می شوند.

تراکنش های تایید نشده بیت کوین

تراکنش های ارز دیجیتال غیر قابل بازگشت هستند به این معنی که پس از تایید تراکنش و انتقال ارز نمی توان آن را بازگرداند ولی در این شبکه تراکنش هایی هستند که تایید نمی شوند و به صورت تایید نشده (Unconfirmed) نیز باقی خواهند ماند. تراکنش های تایید نشده تراکنش هایی هستند که پس از گذشت یک ۲۴ ساعت بر روی بلاک چین قرار نگرفته باشند.

تراکنش های برای ثبت بر روی بلاک چین ابتدا باید توسط ماینرها و نودهای شبکه تایید شوند. اینکه تراکنش تایید شود بستگی به میزان کارمزدی که برای آن مشخص می شود دارد. هرچه میزان کارمزد یک تراکنش بیشتر باشد آن تراکنش توسط نودها سریعتر تایید می شود. پس از ۲۴ ساعت در صورت مواجهه با تراکنش تایید نشده دو راهکار برای حل این مشکل در شبکه ارائه شده است: افزایش کارمزد تراکنش و لغو تراکنش تایید نشده.

افزایش کارمزد تراکنش تایید نشده

برای این کار باید کاربران یک تراکنش جدید را با مقدار ارزی که قبلاً مشخص شده بود و کارمزدی بیشتر از کارمزد قبلی شروع کنند. این روش را تنها می توان در کیف پول هایی اجرا کرد که از قابلیت دوبار خرج کردن پشتیبانی می کنند. اکثر این کیف پول ها از پروتکل RBF (Replace By Fee) استفاده می کنند.

لغو تراکنش تایید نشده

اگر پس از گذشت یک شبانه روز متوجه شدید که تراکنش شما بر روی بلاک چین ثبت نشده است می توانید آن را لغو کنید. برای اطمینان از این کار در سایت های جستجوگر بلاک تراکنش خود را جستجو کنید و اگر آن را نیافتید با پروتکل RBF این شبکه می توانید آن را با کارمزد بالاتر دوباره انجام دهید و تراکنش قبلی را لغو کنید.

جمع بندی

UTXO ها مقدار ارزهایی هستند که پس از اتمام هر تراکنش به صورت خرج نشده به کیف پول کاربر بر می‌گردند. UTXO قابل تقسیم نیستند و نمی توان آنها را به اجزای کوچکتر تقسیم کرد. هر UTXO با یک آدرس شناخته می شود و هر آدرس نشان دهنده یک نوع UTXO است. پیش از هر تراکنش باید مقداری UTXO را در کیف پول خود داشت در غیر این صورت تراکنش انجام نمی گیرد.